Sabado, Agosto 3, 2013

Ika-18 na Domingo kan Ordinaryong Panahon Taon C

          An ginamit kan Ecclesiastes o Parahulit na termino para sa kasayangan o sa Ingles na tataramon vanity sa hebreo puedeng boot sabihon bagan sarong bula, bula por ejemplo sa paglaba, na sa diit sana na momento nawawara, o sarong realidad na daing kasiguraduhan asin puedeng mawara sa maski anong momento.  An saro ba Bicol pa na ginamit para kaini iyo an hangaw, sarong hinangos sana na en seguida nawawara.  Arog kaini manungod sa Parahulit an mga bagay-bagay na material, an gabos na bagay sa ibabaw kan daga, an cuarta, an poder, an honra, gabos hangaw sana.
          Nagsasayang kita panahon sabi kan Parahulit kun an buhay niato yaon lang sa paghanap kan mga ini.  Dai sinda tunay na nagtatao satuya ki kaogmahan.  An saindang kasiraman yaon sa sarong momento asin sa masunod dai na.  Sayang lang an satong panahon kun an mga ini sana an pigtataw-an niato ki panahon habang kita nabubuhay sa daga.  May más pa na gusto itao satuya an Kagurangnan, asin ini bako makukua sa pangluwas, o sa ibabaw kan daga.
          Ini clarado man sa Evangelio ni san Lucas.  Sayang an mga tambobong na pig parapagibo kan lolong, asin sayang sana an mga pig paralaog niya sa mga tambobong na ini ta an gabos man sana mawawara asin dyan natatapos an mga material na mga bagay na ini.  Dai man nanggad an gabos na ini madadara sa pangaduwang buhay, na iyo an pinaka-importante sa satuya na mga nagtutubod.
          Entonces, kun dai sa mga bagay na ini, sa cuarta, sa honra, sa poder, asin kun ano pa man sa ibabaw kan daga makukua an Dios, an kaogmahan, saen?  Daing duda an katukdoan satuya manungod kaini sa Surat ni san Pablo sa mga taga-Colosenses.  Bakong sa mga bagay na material, external, an tawo dapat mag-investir kan saiyang panahon, talento asin buhay, kun di an tawo dapat pahalagahan an saiyang puso.  An puso iyo an centro kan tawo asin sa centrong ini dyan niya makukua an tunay na kaogmahan.  Kaya ngani baga clarado an mga hulit kan apóstol na kaipuhan linigan kan tawo an saiyang puso asin haleon digdi an gabos na karatan, kasalan, asin mga karigsokan.  Sa puso kan tawo mahahanap niya an Dios.  Siring man kan sabi kan sarong banal: an Dios bakong makukua sa horizonte, kun saen an daga asin an langit nagdudukutan, kun di sa puso kan tawo.  Sa puso kan tawo yaon an Dios, yaon an kaogmahan, yaon an tunay na satuyang hinahanap.
          Sa puntong ini hilingon niato an mga masunod na mga consideraciones practicas kun puede niato ma-i-aplicar sa satuyang buhay asin kun papan-o kun gusto niato bakong masayang an satuyang buhay sa mga material na bagay kun di más pahalagan an satuyang puso, eerokan kan Dios.  Enot, marahay-rahay na práctica an confesión regular, an regular na paglinig kan satuyang puso kan mga karatan, kasalan, asin karigsokan sa laog kan confesionario.  Hinahale kaini sa satuyang mga puso gabos na ati asin kita man nagigin malinig asin maninigong eerokan kan Dios.  Pangaduwa, marahay-rahay na práctica an pag-ingat kan satuyang puso laban sa karatan, sa pag-ingat kan satuyang mga sentido: pag-ingat kan mga mata, talinga, gabos na naglalaog sa satuyang sadiri.  Bakong gabos marahay asin bakong gabos dapat experiencia niato, ta aram niato an iba nakakaraot sa satuya asin an iba nakakagadan pa kan satong mga sadiri asin mga kalag.  Ingatan niato an satuyang mga mata, ingatan niato an satuyang pahiling.  Ingatan niato an satong mga talinga, ingatan niato an satong mga nadadangog.  An curiosidad nakakagadan.  Disciplina an kaipuhan kan satong mga mata asin talinga asin an gabos niatong mga sentido.  Último na consideración iyo an pagpangadyi.  Sa pangadyi más nagigin harani an satuyang puso sa Kagurangnan.  An tawo na bakong nangangadyi harayo an puso sa Dios asin pati man sa kapwa niya harayo na an saiyang puso.  Marahay-rahay na práctica an mga pangadyion regular sa aro-aldaw, pagmata pagka-aga, bag-o magkaturog, bag-o asin pagkatapos magkakan, bag-o mag-viaje.  Gabos na mga tradicional na mga práctica na ini ibalik niato asin ipamana niato sa satuyang mga kapagarakian.  Marahay-rahay man na práctica an Santissimo Rosario asin an an sarong horas o diit na minuto sa PEA.

          Kasayangan sabi kan Parahulit manungod sa mga bagay-bagay na material.  Katukdoan ini na kinonferma ni Jesus sa Evangelio ni san Lucas.  Tinutukdoan kita ngonian ni san Pablo na bakong sa luwas kan tawo, kun di sa saiyang laog, sa saiyang puso dapat siya maghiling para makua an tunay na kaogmahan, an Dios.  Sa puso kan tawo yaon an simbag kan mga kahapotan asin an tunay na kaogmahan ta yaon an Dios.  Amén.

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento